Jæja loksins blogg. Tölvan mín er orðinn frekkar steikt og því hefur tekið óratíma að koma þessu hingað. Hálfskrifuð ferðasaga verður líkaleg kláruð fljótlega....
Mánudagurinn var frekkar leiðinlegur, allaega ekki áhugaverður. Byrjaði á morgunmat klukkan 7:30, ekkert merkilegt við það nema kannski hversu óendanlega úldinn ég var, enþá á íslenskum tíma = 4:30. Annar kennarinn í stillingunum fór svo með okkur nýnemana í skoðunarferð um skólann, á finnsku og lét okkur hafa alskonar upplýsingar um námið og næstu vikur... á finnsku.
Eftir hádegi var svo óendanlega löng skólasetning, á FINNSKU.
Þriðjudagurinn var hinsvegar bara hress!
Fór í tónheyrnarpróf snemma um morguninn. Það var spilaðir tónar af geisladisk og átti maður að stilla tæki sem gaf frá sér hljóð á sama tón. Ég náði því alltaf þó stundum ekki í réttri áttund og stóðst prófið !
Síðan vorum við sett í sitthvern klefan með píanó og öllum helstu verkfærum til stillinga, smá upplýsngum um hvernig á að bera sig að og svo bara byrja. Þannig hefur svo restinn af vikunni verið. Einn í klefa að stilla, smá saman mötuð á meiri upplýsingum um hvernig á að gera þetta. Klárað næstum tvö heill píanó, auk hluta úr fleirum. Mjög gaman en EKKI auðvelt. Og ég er ekkert voða þvolinmóður að eðlisfari.
Reyndar hefur upp á næstum hvern dag verið fundir á sal. Bara svona skólabyrjunarstöff. En alltaf á finnsku og þó Asta (var líka að byrja í stillingunum, ekki klár á stafsetningunni) hafi verið að segja mér það helsta er þetta alltaf svo ógeðslega langdregið að ég meikaði þetta ekki í morgun og skrópaði.
Þegar við fórum í hádegismat á þriðjudaginn fann maður brunafílu, sem ég mér var tjáð að kæmi frá skógareldum í Rússlandi! Sem betur fer rigndi sama dag og daginn eftir. En ég fann lyktina aftur í dag.
Arlainstituuti
Er blindraskóli staðsettur í Espoo, rétt fyrir utan Helsinki. Hann var fyrst stofnaður sem kvennablindraskóli á 19. öld.
Hérna er hægt að læra alskonar hluti, aðallega þó iðnnám. Eins og heima eru sérskólar ekki mikið í tísku núna og því eru stærsti hluti nemendanna með viðbótarfatlanir. Semsagt sjónskerðingu auk þroska, hreyfi eða heyrnar hamlanna, stór daufblindradeild.
Hérna gengur allt mikið útá 'Learning by doing' og skólaárinu er skipt í fimm annir, sjö vikur hver.
Ég gæti aldrei hugsað mér að fara í þennan skóla nema í stillingarnar og flestir sjónskerta fólkið sem ég þekki í Finnlandi hatar þennan stað.
Heimavistin
Heimavistin sem ég er á, Toukola er mjög ML leg, mun minni þó. Kannski bara heimavistarleg. En minnti mig allavega mjög á ML.
Öðru leiti minnir heimavistin í heild (samanstendur af fimm íbúðarbyggingum + félagsaðstöðu) mun meira á stofnun.
Til dæmis er kallkerfi þar sem starfsmenn eru oft með einhverjar tilkynningar.
En ég fæ samt að vera hérna í öllum fríum, svona sérsamningur fyrir mig ;)
Og fólk sem kemur í heimsókn frá Íslandi má gista hérna !!!!
Pianonviritys
Píanóstillingarnar eru ansi ótengd skólanum almennt, sem mér líkar ágættlega. Stundartaflan á fyrstu önn saman stendur af stillingum, stillingum , stillingu, 2 tíma bóklegur námi um píanóstillingar, 2 tíma líkamsrækt og tæplega 4 tíma “vali” sem er eiginlega bara lífsleikni 1.önnina
Já semsagt bara stemming hér...
Gengur samt hægt að koma fólki í skillning um að ég heiti jeelti = Hjalti en ekki Jon.
Reyndar stendur utan á hurðinni minni hérna á vistinni Jön sem mér finnst bara fyndið.
Meirasegja er mailið mitt hérna jon.sigudsson@arlainst.fi !!
Jæja nóg blaður í bili!
